Projekt „Dancing with the book”

GŁÓWNĄ IDEĄ PROJEKTU JEST NASTĘPUJĄCE PRZESŁANIE DLA ŚWIATA:

1. Każdy nałóg i każdą słabość można całkowicie pokonać.

2. To, że zbłądziłeś kiedyś nie oznacza, że wszystko już przegrałeś.

3. Twoją obecną sytuację – nieważne jak trudną, ciężką i skomplikowaną – możesz diametralnie zmienić na lepsze.

4. Jest to poradnik na temat mechanizmów i specyfiki działania nałogów.

5. To informacja dla osób uzależnionych i ich najbliższych na temat możliwości podjęcia skutecznego leczenia

6. To przestroga dla wszystkich sięgających po używki.

7. To fakty z mojego życia, jako osoby uzależnionej oraz skutecznie pokonującej nałóg

8. To ciekawa forma opowiadania, połączona z odrobiną humoru. Ukazuje światopogląd współautorów, który dotyczy problematyki uzależnień.

ZADANIA DLA WSPÓŁAUTORÓW:

1. Przeczytaj dostępne rozdziały książki.

2. Podejmij decyzję czy jesteś gotów zaangażować się w naszą ideę.

3. Zrób rekonesans w swoim środowisku. Zastanów się nad tym, jakie tematy dotyczące uzależnień wymagają szczególnego omówienia i powinny znaleźć się na łamach naszej książki.

4. Skontaktuj się ze mną wyrażając chęć uczestnictwa w projekcie.

PRZYKŁADY TEMATÓW ZGŁOSZONYCH PRZEZ WSPÓŁAUTORÓW:

1. Mój ojciec był alkoholikiem. Gdy wracał do domu pijany ulicami naszego miasteczka, ze wstydu chciałam zapaść się pod ziemię”.

Jak pomóc dzieciom rodziców nadużywających alkoholu?

2. „Moja córka ma 15 lat i zaczyna mnie niepokoić jej ciągła nieobecność w domu. Boję się, że wpadnie w złe towarzystwo”.

 Jak temu  zaradzić? W jaki sposób z nią porozmawiać, żeby poprawić nasza komunikację?

3. „U moich sąsiadów często słychać awantury i pijackie głosy. Najgorsze jest to, że ich syn chodzi do tego samego gimnazjum, co moje dzieci. Nauczycielka opowiadała mi, że coraz częściej czuje alkohol od tego chłopca”.

Co robić w takiej sytuacji? Czy dziecko z rodziny patologicznej też musi być skazane na alkoholizm?

4. „Rok temu mój chłopak został skazany na 4 lata więzienia za handel narkotykami. Sam też często był pod ich wpływem. Widzę się z nim regularnie i zapewnia mnie, że już nigdy więcej nie dotknie tego gówna”.

Czy można mu wierzyć? Czy więzienie tak zmienia ludzi? Co powinien zrobić po opuszczeniu zakładu karnego?

5. „Od niedawna pracuję w korporacji, wzięłam udział w wyjeździe nagrodowym. Byłam w szoku, że mój szef i jego koledzy przez trzy dni bez przerwy pili. Zachowywali się jak bydło. Straciłam do nich cały szacunek mimo, że w pracy są dobrymi fachowcami”.

Dlaczego tacy ludzie tak się zachowują? Czy w każdej firmie tak wyglądają tego typu eventy?

6. „Mój wujek od zawsze pije wódkę. Ciocia przychodzi do mamy i często płacze, że ją bije. Jego własne dzieci boją się go”.

Bardzo chciałabym pomóc cioci ,ale w ogóle nie mam pojęcia  jak to zrobić

7. „Syn mojej koleżanki z pracy od dawna jest narkomanem. Nigdy o tym nie mówi, ale widać, że przeżywa wewnętrzne kłopoty. Nieraz myślałam o tym, jak jej pomóc, ale ona chyba już sama nie wierzy, że można to zmienić”.

Co robić w takiej sytuacji?

8. Jestem nauczycielem. Przeraża mnie zachowanie niektórych dzieci, ale jeszcze bardziej przeraża zachowanie ich rodziców. Mam wrażenie, że to właśnie oni pozwalają swoim dzieciom sięgać po narkotyki i po alkohol”.

Moim zdaniem, jest to ogromny problem, chociaż słyszę czasem opinie, że przesadzam, że teraz to jest normalne. Jak to jest naprawdę?

9. Mam córkę narkomankę. Wielokrotnie próbowałam jej pomagać, ale zawsze wracała do narkotyków. Wynosi z domu wszystko, co ma jakąkolwiek wartość, żeby sprzedać i mieć pieniądze na narkotyki. Nie mam już siły z nią walczyć i czuję, że moja 23-letnia córka zaczyna mi być obojętna. Nie pracuje, nie uczy się ,nie mówiąc już o założeniu rodziny czy o dzieciach.

Chciałabym jej pomóc, ale nie mam już siły i wiary, że to może się udać. Dlaczego dzieje się tak, że bardzo zdolne i wrażliwe kiedyś  dziecko, stało się opętane przez narkotyki?

10. Mój tata chyba też jest alkoholikiem. Razem z mamą prowadzi rodzinną firmę. Interesy idą im dobrze. Tata jest dobry dla mamy i dla nas, ale coraz częściej się zdarza, że pije swoją whisky przez kilka dni pod rząd. Nieraz zaprasza swoich kolegów i razem piją, a coraz częściej upija się w samotności. Nawet policzyłem, że w ciągu stycznia i lutego tata przez ponad trzy tygodnie był kompletnie pijany. Mama go broni i usprawiedliwia. Widzę, że też coraz częściej siada z nim do stołu. Miał wypadek samochodowy i trafił do szpitala. Badania wykazały, że ma chorą wątrobę i serce. Ma dopiero 51 lat. Boję się, że go nam zabraknie.

Czy ja mogę jakoś tacie pomóc? Może powinien zgłosić się gdzieś do lekarza?